Judaizm

Historia judaizmu

Początki judaizmu należy wiązać z postacią biblijnego Abrahama, który jako pierwszy człowiek zaczął wyznawać i głosić wiarę w Boga. Wędrował on z Mezopotamii do Kanaanu i zawarł przymierze z Bogiem, który obiecał mu liczne potomstwo. Symbolem tego przymierza stało się obrzezanie. Potomkowie Abrahama nazwani zostali Hebrajczykami (Izraelitami). W kolejnych wiekach naród żydowski stał się niewolnikiem faraona w Egipcie. Niezwykle ważną postacią dla narodu żydowskiego jest Mojżesz, który wyprowadził naród żydowski z Egiptu. Wędrówka Żydów pod jego przewodnictwem trwała 40 lat i dzięki Bożej interwencji zakończyła się sukcesem. Było to dotarcie do Kanaanu, który uważany jest za ziemię Izraelitów.  Z osobą Mojżesza wiąże się kolejne ważne wydarzenie dla Żydów – było to objawienie na Górze Synaj. W czasie tego objawienia Mojżesz zawarł przymierze z Bogiem oraz danie Mojżeszowi, a tym samym całemu narodowi, a także ludzkości, tablicy z dziesięciorgiem przykazań Bożych czyli Dekalogu.

Istota i cechy judaizmu

Jest tradycyjną religią Żydów. Niekiedy ten system religijny jest określany jako mozaim lub wyznanie mojżeszowe. Zagłębiając się w tajniki judaizmu nie sposób pominąć w tej analizie historii Izraela. Judaizm to religia, w której oczekuje się na przyjście mesjasza, którego przyjście zapowiadane było w pismach Starego Testamentu przez proroków. Wyznawcy Judaizmu nie uwierzyli w to, że Jezus był oczekiwanym mesjaszem. Judaizm jest uznawany za jeden z najstarszych system religijnych na świecie. 

W Judaizmie istnieją następujące odłamy:

- ortodoksyjny,

- konserwatywny,

- reformowany,

- liberalny.

Jednakże odmienne nurty Judaizmu tworzą wspólną całość, dzięki wspólnej tradycji. Podstawą Judaizmu jest wiara w jedynego Boga, który określany jest w tej religii jako Jahwe. Świętą księga jest Tora, która zawiera 613 przykazań, wśród nich wyróżnić można 248 nakazów oraz 365 zakazów. Przepisy zawarte w Torze dotyczą zwyczajów rytualnych, posiłków, życia małżeńskiego oraz społecznego. Wyznawcy judaizmu mają obowiązek trzy razy dziennie modlić się. Oprócz tego Żydzi powinni pościć oraz przestrzegać szabatu, czyli odpoczynku w sobotę, który rozpoczyna się w piątek wieczór i trwa do północy następnego dnia. Istotą szabatu jest uwielbienie Jahwe, wspólne świętowanie i modlenie w gronie rodzinnym. Oprócz tego w szabat nie powinno się podróżować, ani wykonywać jakichkolwiek czynności codziennych. Dla wyznawców judaizmu ważna jest rytualna czystość, która wyznaczana jest przez religijne przepisy. Szczególnie odnosi się to do produktów żywnościowych, naczyń, ubrań. Z zasadą tą związane jest pojęcie koszerności, które oznacza rytualną czystość. Żydzi nie spożywają wieprzowiny, która uznawana jest przez nich jako mięso nieczyste. Oprócz tego aby Żydzi mogli spożywać mięso muszą być spełnione zasady uboju rytualnego. Wyznawcy judaizmu przestrzegają również zasady niejedzenia ,,z obcych’’ talerzy

   Zasady życia religijnego

Każdy wyznawca judaizmu ma obowiązek zgłębiać religijne pisma – Torę i Talmud w celu poznania rytuałów religijnych, obrzędów, zwyczajów, wierzeń. Za obowiązek religijny uważane jest poznanie tradycji, wnikliwa analiza Tory jest sposobem na doskonałe życie moralne, które polega na trosce o słabszych i potrzebujących.

 Niezwykle ważne święta dla Żydów to:

- Pascha, czyli święto upamiętnienia wyjścia Izraelitów z Egiptu. W święto Paschy ma charakter rodzinny. Podczas świętowania Żydzi spożywają przaśny chleb oraz gorzkie zioła.

- Zielone Świątki obchodzone są pięćdziesiąt dni po Święcie Paschy. Święto to jest wspomnieniem  nadanie Hebrajczykom Tory.

- Święto Namiotów upamiętnia wędrówkę i pobyt Żydów na Pustyni.

-Święto Poświęcenia Świątyni obchodzone jest pod koniec grudnia. Polega na upamiętnianiu dnia oczyszczenia sprofanowanej przez pogan Świątyni Jerozolimskiej. Święto to przypomina obchodzone przez chrześcijan Boże Narodzenie, bowiem w tym dniu rodziny żydówki obdarowują się prezentami.

- Święto Purim służy upamiętnianiu zwycięstwa  Żydów z nieprzyjaciółmi.

- Nowy Rok przypada u Żydów w okolicach października. W czasie tego Święta Bóg dokonuje oceny czynów ludzkich w okresie minionego roku oraz decyduje o losie ludzi na nadchodzący rok.

- Jom Kipur to Dzień Przebłagania, który kończy okres pokutny Żydów.

Przy analizie wyznania mojżeszowego nie sposób pominąć kwestii świadomości wyznawców judaizmu do szczególnego posłannictwa, a precyzyjniej bycia narodem wybranym przez Boga. Są narodem przymierza, bowiem Bóg zawarł z narodem żydowskim przymierze. Istotną cechą judaizmu jest oczekiwanie na mesjasza, który ma dopiero przyjść. Nadejście mesjasza spowoduje nadejście pokoju na świecie.

 Bibliografia

  Górki J., Spotkania z religiami, Wyd. Księgarnia św. Jacka, Katowice 2007, s. 31-37.

Sakowicz E, Religioznawstwo, Wyd. Polihymia, Lublin 2009, s. 39-49.